Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis

Mensen met een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (ook wel vermijdende persoonlijkheidsstoornis) hebben behoefte aan contact met anderen, maar zijn tegelijkertijd heel onzeker en bang voor afwijzing. Vaak is er sprake van verlegenheid en stappen ze niet snel op anderen af. Een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis zorgt ervoor dat er continue afgevraagd wordt wat anderen van je vinden.

Door al deze onzekerheden kan een sociaal isolement dreigen. Er worden dan geen (sociale) activiteiten meer ondernomen omdat je bang bent wat anderen van je vinden. Dit zorgt voor een gevoel van eenzaamheid. Een ander symptoom van de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis is het vermijden van lichamelijk contact, je wil het liefst ver bij anderen uit de buurt blijven om maar niet op te vallen.

Dit alles betekent niet dat je helemaal geen mensen vertrouwd wanneer je een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis hebt. Familie, vrienden of een partner kunnen je steun en toeverlaat zijn. Het zijn de mensen die je nog niet kent, waarvan je niet weet wat ze van je vinden. Het kan helpen om mensen die je vertrouwt mee te nemen wanneer je nieuwe mensen gaat ontmoeten, op deze manier kun je werken aan je zelfvertrouwen in sociale situaties. Het blijft echter belangrijk om ook professionele hulp te zoeken. Professionals kunnen je helpen met het aanleren van sociale vaardigheden en het veranderen van negatieve gedachtepatronen.